Weer thuis...

Na een lange reis met flinke omweg ben ik vanmiddag weer thuis aangekomen, de reis verliep vlot. Enkele jaren geleden heb ik bij de Slegte in Utrecht een oud boek uit 1940 van Dr. Paul Julien genaamt, "Kampvuren langs de Evenaar" gekocht en dit had ik bij me voor onderweg. Dr. Paul Julien deed bloedonderzoek bij mensen rond de evenaar in Afrika en beschrijft hierin de reizen die hij maakte, ze gaan veelal over bijgeloof en geven ook een goede beschrijving van zijn reizen in de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw. Dit zeer interessante boek heb ik grotendeels uitgelezen onderweg afgewisseld door korte dutjes. Het is een ongelofelijk mooi boek en zeker als je Afrika een beetje leert kennen. Onze reis was weer avontuurlijk waarin we leefden tussen de mensen. In Düsseldorf werd ik opgehaald door An, mijn vrouw, samen met van Cor Scheres en haar dochter Moniek, vrienden bij ons uit de buurt.

In mijn vorige brief heb ik het gehad over mijn bedenkingen bij de bruiloft waar wij de laatste dag van mijn verblijf naar toe gingen, ik trek ze bij deze terug. Aan een bruiloft wordt in Kenia veel geld uitgegeven en de dure locatie met een prachtig uitzicht op Lake Victoria, Kisumu en de luchthaven vanwaar ik dezelfde avond nog zou vertrekken was al afgehuurd. Kennelijk was er onenigheid over de bruidsschat en heeft de familie van de eerste bruid zich teruggetrokken. Wat wel vaker gebeurd overigens, en ook dat de bruidegom een andere kandidate achter de hand heeft en in dit geval lijkt men er wel uitgekomen te zijn. Ik was niet de enige die hier foto's maakte, ik was uitgenodigd om te fotograferen en had de vrije hand in wat ik deed, ik kon gaan en staan waar ik wilde en werd verrast door de vele mooie en ook emotionele momenten. Het was snikheet in de overvolle kerk waar zich een ongelofelijk kerkelijk ritueel vol prachtige gezangen en lezingen voltrok waar ze in Nederland nog veel van kunnen leren.... tjonge jonge jonge wat een sfeer, en die kleuren waarin de dames gekleed waren.
Even een korte omschrijving: Als eerste kwamen "hofheren" van de bruidegom al dansend een voor een de kerk binnen gevolgd door de bruidegom buiten de muziek en zang begeleid door joelende vrouwen in de kerk, vervolgens de hofdames van de bruid een voor een gevolgd door de bruid die veel langzamer dan de rest voetje voor voetje op het ritme van de muziek, met nog harder gejoel van de aanwezige vrouwen, de kleurrijk versierde kerk binnen kwam geschreden... het was gewoon geweldig om dit mee te mogen maken!!! De dienst duurde wel een paar uur, ik had echt geen idee van hoelang het zou duren en maakte naar hartelust foto's van de ceremonie met een tijdens de huwelijks voltrekking geëmotioneerd bruidspaar. Na de dienst ging het in een lange stoet met auto's naar de feestlocatie, ik stond samen met de filmmaker in de bak van een pick-up die voorop reed en bovendien vol zat met jonge mannen die luid schreeuwden en zongen. Het bruidspaar stond rechtop in de grote BMW die achter ons reed. Eerst kwamen we langs Kiboswha waar een druk bezochte markt plaats vond en waar iedereen begon te klappen, te juichen en sommige vrouwen vreugdevol begonnen te joelen. Ik herhaal wederom.... tsjonge, jong jonge wat een sfeer. Het ging over stoffige wegen, wat zelfs zo erg werd dat het bruidspaar in de auto verdween omdat ze anders rood gekleurd door het stof het feest zouden moeten vervolgen. Op de locatie aangekomen bleef het bruidspaar in de auto wachten tot iedereen op het terrein was alvorens zij het terrein op werden gereden. Toen ze aankwamen waren er al jongemannen met tam tams en buitenringen van grote oude kapotte lagers die dienst deden als triangle al luid roffelend en zingend, met achter hun aan een zingende menigte in een lange stoet dansend over het terrein rond aan het trekken, ze bewogen zich naar de bruidswagen waar het jonge paar uitstapte om al dansend voorop in de stoet aangemoedigd door de menigte een rondgang over het terrein te maken. De bruid danste met groot gevoel voor ritme en charme waarin de bruidegom niet achter kon blijven, dit alles tot groot genoegen van de gasten die er vervolgens ook nog een schepje bovenop deden, ik herhaal nogmaals... tsjonge jonge jonge wat een sfeer!!!
Om 16.00 uur moesten wij afscheid nemen omdat ik moest vertrekken naar het vliegveld. Tom, een neef van Kadogo kwam ons ophalen in zijn oude Peugeot 504 pick-up waar nog een aantal mensen in stapten die terug naar huis gingen. Eerst haalde we mijn koffers op en namen afscheid bij de school van mensen die mij inmiddels dierbaar zijn en ik beloofde hun om volgend jaar terug te komen, toen ging het op naar het vliegveld, ik stond achter in de laadbak met mijn koffer, Kadogo en Hans zaten voorin de cabine van de pick-up. Onderweg reed Tom de tank leeg, ik dacht even... het zal toch niet dat de oude pick-up het begeeft maar het was typisch het geluid van gebrek aan brandstof waardoor hij stopte, ik dacht beter hij zonder brandstof dan het vliegtuig. Maar geen probleem, hij had een kannetje benzine bij zich om het volgende tankstation te halen. Het lijkt hier trouwens of ze altijd met een lege tank rond rijden, als je je ergens met een taxi naar toe laat brengen tanken ze ook niet meer dan nodig voor de rit. Autotanks van 10 liter zijn hier groot zat volgens mij, Hans heeft ooit meegemaakt dat iemand zijn tank leeg reed en vervolgens de motorkap opende om te tanken, hij dacht... Hé, wat doet die nou, en wat bleek? hij had een kannetje wat dienst deed als tank onder de motorkap!
Wij reden voort over de deels nog onverharde weg naar het vliegveld waar ik toch nog op tijd was voor mijn vlucht, ik nam afscheid en ging naar de gate. Eind deze week haal ik Hans, mijn reisgenoot nog op in Brussel om zo toch nog een gezamelijk afscheid aan onze Afrika reis te kunnen maken.

Jullie begrijpen dat ik alleen korte fragmenten van mijn (te korte) verblijf in Afrika heb kunnen beschrijven. Er gebeurde zoals ik al eens aangaf zoveel op zo'n korte tijd, ik heb wederom een dagboek bijgehouden met voldoende verhalen om er een boek over te schrijven.

Bedankt voor alle reacties en condoleances, hier op de site en daarbuiten.

Houdoe,

Wim.