Socialiseren
Door: Wim
24 Februari 2008 | Nieuw Zeeland, Papakura
Ze hebben hier binnen hun club zelfs een wereldkampioene bowling gehad, van haar en haar man zijn wij gisteravond afscheid gaan nemen omdat ze zoals meerdere "ouderen" hier bij hun pensionering dichter bij de stad gaan wonen, de manier waarop ze hier de afscheidsspeech hielden sprak mij enorm aan, waarbij men een leeg boek opensloeg en vervolgens aan het betreffende stel vroeg om zelf maar hun levensverhaal te vertellen, waarbij zij het niet schuwden om gevoelige zaken uit het verleden ook aan te halen, van mij een pluim voor de manier waarop men hier mee om ging.
Vrijdag ben ik naar Snellsbeach en de Algiesbay geweest alwaar door de aanhoudende regen het uitzicht tegenviel maar voor een strandwandeling en een rondgang op een hystorische boerderij het toch de moeite waard was.
Zaterdag ben ik met Wil en Louwie hier uit de buurt naar de opendag in de steengroeve hier vooraan op de weg ongeveer 15km hier vandaan geweest. Van de buitenkant achter de stijle rotwanden zie je er niet veel van, echter eenmaal binnen zie je pas hoe groot hij is, ik las er op voorlichtingsmateriaal op een wand dat men in New Zealand 7 ton gemalen rots (van fijn gruis tot grovere stenen) per inwoner per jaar nodig heeft voor de bouw wegen, huizen e.d., dit haalt men uit 22 groeves verdeelt over heel het land. Hier wonen zo'n 4.5 milj. mensen dus tel maar uit hoeveel ton rots men per jaar afgraafd.
Vandaag zijn we naar een vlindertuin geweest met de hele familie van Heugten, en Nick hier heb ik toch nog foto's van vlinders kunnen maken, in Nieuw Zeeland heb je maar een 25 soorten vandaar en alwaar een rondgang in een treintje over zowat het hele terrein van ongeveer een hectare groot wel het klapstuk was, we hebben maar liefst drie keer dezelfde ronde afgelegd en ik verwachtte dat de machinist ons vervolgens zou vragen of wij ons om wilde draaien waardoor we de gelegenheid zouden krijgen om het overweldigende uitzicht op het midgetgolfen en een paar schapen en nieuwsgierige vogels die je hier overal ziet drie rondes van de andere kant te bekijken maar helaas dit plezier werd ons niet gegunt Marleen, Lenny en Lizzy leken dit niet te betreuren zij zagen dat Wil en ik wel het grootste plezier aan deze treinreis beleefden, kortom het gaat niet om de lengte maar om de inhoud.
Graad ik bel Math van Geneijgen morgen of zo op om hem deze week te bezoeken maar eerst ga ik een paar dagen naar de Coromandel, daar schijnt ook een leuk treintje te rijden en ik heb nu de smaak te pakken.
Sjaak vroeg aan An hoe laat ik a.s. zondag op Dusseldorf land, ik moet er nog niet aan denken ik heb het hier zo goed naar mijn zin maar toch hier de gegevens: het vluchtnummer is Emirates Airlines (EK) 57 en het vertrek in Dubai is om 14.45 uur plaatselijke tijd, controleer zelf even hoe laat hij in Dusseldorf plaatselijke tijd aankomt, ik schat van rond 19.00 uur maar ik kan mij vergissen, succes.
De foto's: Er staat een foto bij van een motief dat bij Auckland en ook op meer plaatsen in de beton van viaducten staat afgebeeld,ik had tijd zat om dit te fotograferen omdat ik in de hier gebruikelijke file stond, wat wil je op vrijdagmiddag in een stad waar een derde van de Nieuw Zeelandse bevolking woont.
De foto's van de kust komen inclusief die van de hystorische boerderij op een na van Algies Bay.
Verder nog enkele foto's van het uitstapje naar de vlindertuin inclusief het treintje en Lenny en Lizzy met een konijntje.
Houdoe,
Wim.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley